سنتز نانواکسید فلزات و کاربرد آنها در سنتز سلنیدها و نانوکامپوزیت‏های پلیمری

در بخش اول این رساله، تکنیک نشاندن نانوذرات مغناطیسی بر بسترگرافن و ساخت نانوکامپوزیت‏های fe@r-go، ni@r-go و co@r-go انجام شده است. کارایی نانوکامپوزیت‏های سنتزشده، برای اولین بار، به منظور حذف نیترات از آب بررسی شده است. نتایج نشان داد که حضور بستر گرافن، کارایی نانوذرات آهن را در حذف نیترات، به‏طور چشمگیری افزایش می‏دهد. همچنین علی‏رغم کمتر بودن پتانسیل احیاء نیکل و کبالت نسبت به آهن، نشاندن آنها بر بستر گرافن باعث می‏شود که کارایی بسیار بالا و تقریباً مشابه با نانوذرات آهن برای حذف نیترات داشته‏باشند. ساختار و خواص این نانوکامپوزیت‏ها با استفاده از تکنیک‏های sem، afm، ft-ir، uv-vis، xrd، raman و vsm مطالعه شد. در بخش دوم این تحقیق، یک نانوکامپوزیت پلیمری جدید از اکسیدگرافن و پلی‏استایرن(nanofe3o4@go/ps) سنتز شده است. ابتدا نانوهیبرید fe3o4@go به روش هم رسوبی یون‏های آهن(ii) و (iii) در حضور اکسیدگرافن سنتز شده و سپس نانوکامپوزیت این ذرات با پلی استایرن از طریق پلیمریزاسیون امولسیونی سنتز شد. ساخت محصولات با استفاده از تکنیک‏های مشخصه یابی نظیر sem، xrd، uv-vis ، tem و ft-ir مورد ارزیابی قرار گرفت. آنالیز tga بهبود پایداری حرارتی نانوکامپوزیت پلیمری را نشان داد و با استفاده از تکنیک icp میزان بارگزاری نانوذرات بر بستر go در حدود w%52-72 تعیین شد. تأثیر این نانوذرات بر بهبود خواص مکانیکی و مغناطیسی پلیمر با تکنیک‏های dmta و vsm تأیید شد. درآخرین بخش این تحقیق میزان کارایی و اثر کاتالیستی نانوذرات مغناطیسی اکسید آهن fe3o4 خالص با نانوذراتی که بر روی بستر go قرارگرفته‏اند go@fe3o4، در واکنش سنتز ترکیبات آریل‏دی سلنید و آریل دی‏تلورید با هم مقایسه شد، تا اثر و اهمیت اصلاح کردن این نانوذرات با گرافن بررسی شود. نتایج نشان داد، که go می‏تواند به‏عنوان یک بستر مناسب برای این نانوذرات عمل کند، به طوری‏که واکنش نمونه با استفاده از fe3o4@go با بازده بالاتر و در بازه زمانی بسیار کوتاهتری نسبت به fe3o4 بدون بستر انجام شد.